Podatnicy chcący zmienić formę opodatkowania, zmian w urzędzie skarbowym powinni dokonać najpóźniej 20 stycznia, dzięki temu podatnik rozliczy cały poprzedni rok nową już formą. Warto jednak dobrze się zastanowić, jakie opodatkowanie wybrać. Dobrze wybrana forma pomoże zaoszczędzić firmie sporo pieniędzy, źle - może doprowadzić nawet do bankructwa.
Jak zmienić formę opodatkowania
Aby dokonać zmiany formy opodatkowania, podatnik powinien wypełnić formularz CEIDG-1. Może to zrobić przez internet lub w urzędzie miasta czy gminy. W przypadku, kiedy przedsiębiorca wybiera kartę podatkową, do CEIDG-1 trzeba dołączyć PIT-16. Wybraną formę można zmienić dopiero w następnym roku podatkowym (wyjątek stanowi przejście z ryczałtu na zasady ogólne).
Jaką formę opodatkowania wybrać
Każdy przedsiębiorca ma do wyboru kilka form opodatkowania, jednak zazwyczaj nie jest to zbyt szeroki wachlarz możliwości. Ponieważ od wyboru zależy także to, czym się zajmuje albo jakie obroty ma jego przedsiębiorstwo.
- Zasady ogólne - to najpopularniejsza forma rozliczenia. Może ją wybrać każdy przedsiębiorca, niezależnie od tego, w jakiej branży się obraca. Podatnik rozlicza się według dwóch skal podatkowych - 18 (w przypadku dochodów poniżej 85 528 złotych) i 32% (w przypadku dochodów powyżej 85 528 złotych). Zasady mają dużo zalet, między innymi dużo ulg podatkowych, możliwość odliczenia kosztów uzyskania przychodów czy zwolnienie z podatku, jeżeli przychód jest mniejszy niż 3091 złotych. Wady zasad ogólnych to wysoki podatek dla przedsiębiorców z wysokimi obrotami oraz obowiązek prowadzenia księgi przychodów i rozchodów.
- Podatek liniowy cieszy się zainteresowaniem głównie dlatego, że ma stałą stawkę opodatkowania, która wynosi 19%. Dużym plusem jest także fakt, że kiedy podatnik nie osiągnie żadnego przychodu, nie będzie musiał płacić podatku. Jednak rozliczający się podatkiem liniowym nie mogą korzystać z żadnych ulg podatkowych, nie mogą rozliczać się z małżonkiem a także są zobowiązani do prowadzenia księgi przychodów i rozchodów.
- Ryczałt ewidencjonowany - to forma opodatkowania, z której mogą skorzystać tylko przedsiębiorcy, których przychody nie przekroczyły w roku podatkowym 150 000 tys. euro (zarówno jednoosobowe firmy, jak i spółki). Wielu przedsiębiorców czy firm nie ma możliwości korzystania z ryczałtu. Są to między innymi prowadzący apteki, lombardy czy kantory. W ryczałcie jest do wyboru pięć różnych stawek opodatkowania, są one zależne od rodzaju wykonywanej działalności. Rozliczający się ryczałtem ma dużo obowiązków. Musi prowadzić m.in. ewidencję wyposażenia, kartę przychodów i wykaz środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.
- Karta podatkowa i wysokość jej stawki jest uzależniona od wielu czynników, między innymi wielkości zatrudnienia, rodzaju oferowanych przez firmę usług czy liczby ludności w mieście, w którym zarejestrowane jest przedsiębiorstwo. Tę formę opodatkowania może wybrać wąskie grono podatników. Są to między innymi: osoby oferujące usługi opieki nad dziećmi bądź osobami starszymi czy korepetytorzy. Jej zalety to z reguły niska stawka podatku i zwolnienie z obowiązku prowadzenia księgowości. Do minusów karty podatkowej można zaliczyć to, że trzeba ją opłacać niezależnie od przychodów oraz fakt, że od przychodów nie można odliczyć kosztów uzyskania przychodów.
Kiedy zmienić formę opodatkowania
Przede wszystkim, nie ma formy opodatkowania która posiadałaby tylko same zalety. Przedsiębiorcy muszą znaleźć tak naprawdę złoty środek, na którym ich kieszeń najmniej ucierpi. Najczęściej też się zdarza, że dopiero po wyborze konkretnej formy opodatkowania przedsiębiorca może się przekonać, czy jest on dla niego odpowiedni.
- Zasady ogólne na podatek liniowy
Jeżeli firma osiąga wysokie dochody, na zasadach ogólnych będzie musiała płacić 32% podatku. W takim wypadku 19% podatku liniowego wydaje się być o wiele bardziej opłacalne. Warto jednak zwrócić uwagę na fakt, ze przy podatku liniowym firma zostanie zwolniona z wielu ulg podatkowych.
- Podatek liniowy na ryczałt
Jeżeli podatnik nie generuje żadnych kosztów uzyskania przychodów, ryczałt lub karta podatkowa może okazać się dobrym wyjściem z dwóch powodów - oferuje opłacalne w tym wypadku stawki procentowe, a także nie wymaga prowadzenia księgi przychodów i rozchodów.
- Ryczałt na zasady ogólne
Zarówna karta jak i ryczałt mają bardzo wąskie grono przedsiębiorców, którzy mogą korzystać z tych form opodatkowania. Jeżeli podatnik chce poszerzyć swoją działalność o zupełnie inne branżę, może się okazać, że nie będzie mógł się z niej rozliczać ryczałtem - w takim wypadku, podatnik może zmienić formę opodatkowania nawet w środku roku.
Dodatkowo, rozliczając się ryczałtem, podatnik nie może rozliczyć kosztów. A jeżeli generuje ich więcej, niż przychodów, może się okazać to dla niego kompletnie nieopłacalne. W tym momencie najlepiej jest przejść na zasady ogólne, gdzie w takim wypadku podatku nie placi się wcale.
Kwestia amortyzacji
Podatnik przechodzący z ryczałtu na zasady ogólne, ma obowiązek założenia ewidencji środków trwałych, co jest wymagane na zasadach ogólnych. Po przejściu na tę formę opodatkowania, podatnik powinien odjąć od początkowej kwoty środka trwałego odpisy amortyzacji, które przypadają na okres opodatkowania ryczałtem. Tym sposobem otrzyma aktualną wartość środków trwałych. Dodatkowo, przy tej konkretnej zmianie, przedsiębiorcy przysługuje prawo wyboru amortyzacji.
W przypadku przechodzenia z zasad ogólnych na ryczałt ewidencjonowany, podatnik dalej może prowadzić ewidencję za pomocą księgi przychodów i rozchodów. Jedyna różnica to fakt, że amortyzacja nie będzie wliczana już do kosztów firmy, ponieważ przy ryczałcie nie mają one znaczenia w kwestii opodatkowania.
Zobacz też:
